Zlarin to mała wysepka na wybrzeżu dalmatyńskim znajdująca się w pobliżu miasta Šibenik, a administracyjnie należy do żupani šibensko-kninskiej. W okresie zimowym żyje tu tylko 270 mieszkańców, natomiast latem ich liczba dochodzi do 3000. Zlarin może się pochwalić tym iż jest najdłuższą wyspą wybrzeża – jego długość wynosi 131 m, a szerokość 16 m. Najwyższym miejsce na wyspie jest wzniesienie Klepac (169 m. n. p. m. ), z którego rozpościera się przepiękny widok. W słonecznie dni ze szczytu można dostrzec masyw górski Velebit oraz wyspę wulkaniczną Jabukę. Šibenik można stąd podziwiać jak na dłoni. Znajduje się tu lasek cyprysowy, sosnowy oraz krzewy rozmarynu, drzewa figowe i oliwkowe oraz wiele innych roślin śródziemnomorskich. Środkowa część wyspy jest niezasiedlona i pokryta gęstym lasem, dlatego też Zlarin jest nazywany zieloną wyspą. Panuje tu klimat śródziemnomorski, a dominującym wiatrem jest Jugo. Notuje się tu około... 2700 słonecznych godzin w roku, dlatego też wyspa jest uważana za najbardziej słoneczną nad Adriatykiem. Roczna suma opadów wynosi 700 mm, a latem rzadko pada tu deszcz. Jeśli chodzi o obecność zwierząt to wyspa ze względu na działanie człowieka jest bardzo uboga w faunę. Można tu zobaczyć zające, jeże lub myszy, a przed 30 laty występowały jeszcze lisy. Najczęściej występującymi ptakami są mewy, a morske głębiny są niezwykle bogate w ryby. Mieszkańcy wyspy w przeszłości zajmowali się przede wszystkim rolnictwem, rybołówstwem i żeglarstwem. Uprawiano tu oliwki o czym świadczą opuszczone gaje oliwne, które znajdują się w każdej części wyspy. Dobrobyt i prawdziwy rozkwit wyspy nastąpił w okresie gdy łowiono tu i przetwarzano koralowce. Umiejętność ich przetwarzania jest pielęgnowana do dnia dzisiejszego. Na wyspie nie ma dróg ani samochodów co dodaje jej szczególnego uroku. Jest to wymarzone miejsce na wakacje dla ludzi, którzy chcą uciec od codzienności i odpocząć od miejskiego gwaru i hałasu oraz „naładować baterie”.