Wyspa Šolta wchodzi w skład środkowo dalmatyńskich wysp w środkowej części Morza Adriatyckiego. Od Splitu jest oddalona o 15 km, a od lądu jest oddzielona splitskim kanałem. Wyspa ma długość około 19 km i rozciąga się w kierunku północno zachodnim i południowo wschodnim. Administracyjnie w skład gminy wchodzi sama wyspa i siedem małych wysepek, które znajdują się w pobliżu portu Maslinica. Wyspa pod względem powierzchnii zajmuje 13 miejsce wśród chorwackich wysp. Lošinj, Pašman, Cres, Krk, Brač, Pag, Hvar i Rab są większe od Šolty, a Čiovo i Drvenik Veli są mniejsze. Warto wymienić ważne porty na tej wyspie, a są to: Stomorska, Nečujam, Maslinica i główny port Rogač. Ważnych centrum wyspy jest miasteczko Grohote, a wioski to: Srednje Selo, Donje Selo i Gornje Selo. Siedem małych wysepek znajdujących się wokół Maslinicy to: Stipanska, Radula, Balkun, Hrid Kamičić, Grmej, Polebrnjak, Saskinja. Wysepki te zazwyczaj są niezamieszkałe a la...tem przyciągają wielu plażowiczów. W pierwszych wzmiankach o wyspie występuje pod nazwą Olinta, co w tłumaczeniu z języka greckiego znaczy figa, która jeszcze nie dojrzała. Nazwę tą wspominał grecki geograf Scylax. Archeologiczne wykopaliska potwierdzają, że wyspa była zaludniona jeszcze w epoce neolitu, a świadczą o tym wykopane narzędzia podobne do noży i kamienna siekiera. Znaleziska z epoki brązu to ciężkie przedmioty, głównie narzędzia i broń. Przebywali tu również Ilirowie, którzy zamieszkiwali wyniosłe wzgórza. Istnieje legenda, która mówi, że nad zatoką Senjska znajdował się dom iliryjskiej królowej Teuty, która była na tronie od 231 do 228 r.p.n.e. Šoltę również zamieszkiwali iliryjscy Dalmaci, a dowodem na to są dwa napisy, na których są wymienione charakterystyczne imiona Plator i Praecius, a przechowywane są w Splitskim Muzeum Archeologicznym. Również z okresu starożytności na wyspie pozostało wiele śladów osad, przedmiotów i broni. Warte zobaczenia są również pozostałości starożytnej willi rusticae, która znajduje się w pobliżu Donjego Sela. W wielu miejscach w miejscowości Grohote archeolodzy odnaleźli pozostałości rzymskiej kultury, przede wszystkim 12 płyt nagrobnych z napisami. Na początku IV w. chrześcijaństwo staje się coraz bardziej znaczącą religią, wyspa znajduje sie wtedy pod wpływami pobliskiego Salonu, a z tych czasów pochodzi bardzo ważna wczesnochrześcijańska bazylika i dwa sarkofagi, które znajdują się w kościele św. Stjepana. Awarowie pod koniec VII w. podbijają Salonę, a jej mieszkańcy uciekają na Šoltę, gdzie po jakimś czasie osiedlają się również Chorwaci. W czasie panowania chorwacko-węgierskiego Šolta rośnie w siłę. W napadach tych wojsk na Split w 1240 r. ucierpiała też Šolta. Władca Osor Kačić obrabował i zniszczył kościół św. Stjepana. Wzmianki o Šolcie pojawiają się również w XIII w. kiedy to Kačici sprzedają wyspę znanym szlachcicom. W tamtym czasie miejscowa ludność trudniła się produkcją drewna, węgla i wapna, a przede wszystkim rolnictwem i hodowlą zwierząt. Wtedy też wyspa dla swoich właścicieli okazała się ważnym źródłem zarobkowania. Niestety w połowie XIV w. znów zostaje obrabowana oraz spalona przez Wenecjan, a do XIX w. była celem piratów i wrogów. Od 1418 r. do 1797 r. Šolta znajduje się pod rządami Republiki Weneckiej. Była ona wtedy schronieniem dla wielu władców, którzy walczyli przeciwko Turkom, a w osadach budowane są wieże i fortyfikacje. Najbardziej znaną wieżą była wieża Slavić, w której dzisiaj znajduje się siedziba gminy Šolta. Lata są tu bardzo ciepłe bez opadów, a zimy chłodne, wietrzne i deszczowe. Latem średnia temperatura powietrza wynosi 30˚C i powoli opada w sierpniu, wrześniu i październiku ze średnią ilością opadów 807 mm należy do ciepłego i suchego obszaru. Šolta zmieniła swój wygląd pod wpływem działania południowego wiatru jugo, jest to słony wiatr, który nie sprzyja roślinności dlatego też ta część wyspy nie nadaje się do zamieszkania. Na wyspie znajduje się dużo plaż i zatoczek. W rybackich domach, które znajdują się w zatokach nie ma prądu a cenną deszczówkę zbiera się do beczek, nie ma tu zasięgu telefonii komórkowej ani internetu, więc południowa część wyspy dla kogoś kto chciałby na jakiś czas naprawdę odpocząć od miejskiego zgiełku, mogłoby to być doskonałe miejsce. Jedna z najpiękniejszych Šoltańskich zatok to Šešula. Można do niej dotrzeć samochodem, rowerem lub pieszo. Warta polecenia jest restauracja Šišmiš, która ma bogate menu i wyborną ofertę dalmatyńskich win. Zatoka, w której znajdują się piękne plaże i domki rybackie nazywa się Zaglav. Jest stworzona do plażowania, a mimo to korzystają z niej głównie miejscowi i przypadkowi turyści. Największą zatoką jest Tatinja, która swoimi kamienistymi plażami zapiera dech w piersiach.