Makarska położona jest w naturalnie osłoniętym porcie, który jest zamknięty ze strony południowo wschodniej i północno zachodniej. Miejscowość rozpościera się w stronę masywu Biokowo ( 1762 m.n.p.m.), który ma bardzo ważne zadanie a mianowicie ochronę przed klimatem kontynentalnym. Posiada bogatą roślinność, długie i ciepłe lata i krótkie ciepłe zimy. Rocznie w mieście notuje się 2.750 słonecznych godzin, temperatura powietrza wynosi 20˚C, a błękitne morze od czerwca do października ma temperaturę przekraczającą 20˚C. W skład miasta wchodzą dwa osiedla: Veloko Brdo i Makarska. 24 października organizowany jest dzień Makarskiej. Rada Miejska i burmistrz są głównymi organami władzy w tym mieście. Według ostatniego spisu ludności, Makarska liczyła 13.894 mieszkańców, a w trakcie letnich miesięcy Makarską odwiedza wielka liczba turystów, która dochodzi nawet do 15.000. Sam obszar Makarskiej wspominany jest jeszcze w prehistorii zanim po...jawiło się pismo. Najbardziej znanym znaleziskiem jest kamienne ostrze z Čurila, które pochodzi z epoki kamienia i było narzędziem kultury mustierskiej. Uczeni twierdzą, że ostrze wykonał człowiek neandertalczyk, któremu odkrycie ognia diametralnie zmieniło życie. Warto wspomnieć o jeszcze jednym stanowisku archeologicznym – Bubnjavaća, gdzie odkryto ślady człowieka żyjącego w epoce neolitu, który zaczął wyrabiać gliniane naczynia, które ozdabiał na wiele sposobów np. wgniatając w krawędzie muszle i ostre przedmioty przed pieczeniem. Uważa się, że Bubnjevaća była zasiedlona jeszcze w epoce brązu, w której człowiek wyrabiał metalowe przedmioty. Bubnjevaća jest w rzeczywistości jaskinią która znajduje się ponad sanktuarium Vepric. Z czasem dochodzi do wielkich zmian w sposobie życia. Człowiek zaczyna zajmować się uprawą roli i hodowlą zwierząt. Dzisiejszy płaskowyż św. Piotra był do połowy 3000 p.n.e. zasiedlony, co jest początkiem historii dzisiejszej Makarskiej. Obszar miasta był również zamieszkały w starożytności a w II w.p.n.e iliryjskie państwo Ardiajów upada. Handlowano z Grekami, od których kupowano luksusową ceramikę z okresu hellenistycznego. W czasach rzymskich Makarska była nazywana Muccurum i była największym centrum w tej części wybrzeża. Ludność w większości była wyznania chrześcijańskiego. Na półwyspie św. Piotra znaleziono pozostałości starych kościołów i starożytnych fortyfikacji, które były miejscem wielu walk. Upadek Makarskiej w 548 r. spowodowany najazdem Gotów uważa się za koniec okresu starożytnego na tym obszarze. W VII w. Makarska nosiła nazwę Mucru a w X w. Mocron, co w tłumaczeniu znaczy „odbudowane miasto”. Mury obronne wybudowano tu dopiero pod władaniem Turcji Osmańskiej, w 1568 r .a za ich budowę był odpowiedzialny Hajrudin. W 1646 r. mury te zostały zburzone przez Wenecjan, w trakcie wojny wenecko-tureckiej. Wtedy też miasto zostało spalone, ale zdobyte przez Wenecjan na około 23 lata. Zachowały się niestety tylko nieliczne wieże i mniejsze obiekty kulturalne. W 1647 r. Wenecjanie budują fortyfikacje na półwyspie św. Piotra. W czasie jednej z wojen wenecko-tureckich, która trwała trzy lata, szczególnemu zniszczeniu uległ klasztor franciszkański i kościół Matki Bożej. W następnym wieku miejski plac staje się lustrem rozwoju miasta, a miejską fontannę, która pochodzi z 1755 r. zdobi najstarszy herb miasta. Warty zwiedzenia jest kościół św. Jana wybudowany w 1854 r. na fundamentach kościoła z 1584-1612 r. Na jej fasadzie znajduje się wpis napisany alfabetem łacińskim i bosančicą, który jest najstarszym dziełem pisanym w języku chorwackim na tym obszarze. Wiek XX w Makarskiej obfitował w wybitne osiągnięcia architektoniczne. Szczególnie się wyróżnia franciszkański kościół z 1938 r. Wybudowano mnóstwo pomników na cześć znanym i zasłużonym jak np. francuskiego marszałka Marmuta z 1808 r. W 1890 na Makarskim dziedzińcu staje pomnik poświęcony poecie i pisarzowi Andriji Kačiciu-Miošiciu, znany jest również pomnik poświęcony pierwszemu chorwackiemu prezydentowi dr Franjo Tuđmanovi, który w 2004 r. wykonał M.Salaj. W Makarskiej znajduje się galeria miejska A. Gojaka, księgarnia, muzeum oraz oddział Chorwackiego Wydawnictwa Naukowego (Matice Hrvatske). W 1909 r. zostało wybudowane Sanktuarium Matki Bożej z Lourdes w Vetrincu, które z czasem stało się celem wielu pielgrzymek. Makarscy Franciszkanie w 1963 r. otwierają muzeum malakologiczne, w którym przechowywana jest jedna z najcenniejszych europejskich kolekcji muszli i ślimaków. W 1999 r. w nowym kościele Franciszkanów J.Biffel wykonał mozaikę, która przedstawia Chrystusa w otoczeniu chorwackich świętych. W Makarskiej turystyka jest najważniejszą gałęzią gospodarki. Dzięki swojemu położeniu, bogactwu kulturalnemu i historycznemu stała się centrum tej części wybrzeża. Na mieście i jego władzach ciąży wiele obowiązków jak np. organizacja życia publicznego , planowanie przestrzenne, opieka społeczna, kształcenie na poziomie szkół podstawowych, centrum ochrony przeciwpożarowej i kryzysowej oraz ochrona konsumentów. Jest to jedno z miast chorwackiego wybrzeża, które przyciąga wielu turystów pięknem swojej przyrody i krajobrazu, przyjaznych gospodarzy oraz bogatą ofertą turystyczną. Plaże są tu piaszczyste i kamieniste a ich piękno przyciąga odpoczywających tu każdego roku. Makarskiej co roku przyznawane są różne nagrody w dziedzinie turystyki i organizacji infrastruktury. Oferta noclegowa jest bardzo bogata i każdy może znaleźć dla siebie to, co mu najbardziej odpowiada. Zakwaterowanie można znaleźć w prywatnych domach, luksusowych hotelach, willach, pensjonatach i apartamentach. Prywatnych miejsc noclegowych jest w mieście około 10.000 a w hotelach około 2.500. Zatrudnieni w sektorze turystycznym starają się z roku na rok polepszać swoją ofertę a przede wszystkim zaplecze noclegowe. Organizacja Turystyczna Makarskiej codziennie promuje miasto w innych europejskich krajach i na świecie, a najbardziej znane są Londyńskie Targi Turystyczne (World Travel Market), na których Makarska szczególnie się wyróżnia swoim naturalnym bogactwem, czystym morzem i przyjemnym otoczeniem.